In een uitspraak van de Rechtbank Gelderland 1 ging het enige tijd terug over de vraag in hoeverre een ouder aansprakelijk kan zijn voor schade aan zijn of haar kind. In deze procedure oordeelde de
rechter dat dit zo was. Dat klinkt eng voor die ouder, maar in dit geval was er een verzekeraar die de schade van het kind dekte.

De casus was als volgt.
In september 2016 zijn de moeder en haar toen zesjarige dochter op bezoek gegaan bij vrienden, die op een boerderij wonen.

In een weiland bij deze boerderij liepen toen twee paarden, die eigendom waren van derden. Dit weiland werd door een houten hek van die boerderij gescheiden.

Na het avondeten zijn de dochter en de vijfjarige zoon van de vrienden met toestemming van de beide moeders naar de wei gelopen om de paarden een appel te voeren. De kinderen is twee maal duidelijk gemaakt dat zij niet bij de paarden in de wei mochten gaan en voor het hek moesten blijven staan. De ouders gingen echter niet mee met de kinderen om dit te controleren.

De zesjarige dochter is toch het weiland ingegaan en is daar door één van de twee paarden tegen het hoofd getrapt. Daarbij heeft zij ernstig letsel opgelopen. Moeder is tegen wettelijke aansprakelijkheid verzekerd bij Achmea.

Moeder heeft vervolgens in haar hoedanigheid van wettelijke vertegenwoordiger van haar minderjarige dochter allereerst de eigenaar van het trappende paard aansprakelijk gesteld en de
rechter gevraagd om die te veroordelen tot vergoeding van de schade van haar dochter.

Daarnaast heeft zij namens haar dochter zichzelf aansprakelijk gesteld voor de door haar geleden schade en de rechter gevraagd deze veroordeling uit te spreken en meteen te laten bepalen dat
Achmea als aansprakelijkheidsverzekeraar gehouden is om die schade aan haar dochter te vergoeden.

De insteek van de moeder om dit zo te doen is een interessante: moeder vond dat zij onrechtmatig jegens haar dochter had gehandeld en in strijd met de op haar rustende zorgplicht door haar kind van zes jaar zonder begeleiding van een volwassene naar een paard te laten gaan, in de wetenschap dat paarden onberekenbaar en gevaarlijk kunnen zijn en een kind van zes jaar niet in staat is om dit
gevaar adequaat in te schatten en daarnaar te handelen.

De vordering tegen de eigenaar van het ene paard is afgewezen, omdat niet kwam vast te staan dat juist dit paard de trap had uitgedeeld.
Vervolgens oordeelde de rechter over het verwijt dat de ouder zichzelf maakte:

De rechtbank acht het gevaar en de voorzienbare gevolgen van een ongeval zo ernstig en de veiligheidsmaatregel tegen dit gevaar dermate inadequaat dat het nalaten van [verzoekster] zo
onzorgvuldig wordt geacht dat zij daartoe in redelijkheid niet heeft kunnen komen. Zij kon de verantwoordelijkheid voor de ernstig bedreigde veiligheid van [dochter verzoekster] niet volledig in
handen geven van deze zesjarige dochter, maar had zelf op de daadwerkelijke naleving van haar instructie moeten toezien. Bezwaarlijk was dat niet.”

De Rechtbank verklaarde vervolgens dat de ouder dus aansprakelijk was voor de door de dochter geleden schade en dat Achmea als verzekeraar gehouden is om deze schade te voldoen.

Wat betekent dit nu?
Jan Lefers wijst er op dat je als ouder altijd vanuit het kind moet bekijken: is dat kind iets overkomen, waar een ander voor verantwoordelijk is? Heeft deze persoon iets gedaan of nagelaten, waardoor
het kind nu schade lijdt? Op zo’n moment kan dan het kind een schadeclaim indienen, ook als dat betekent dat die ouder dat zelf niet goed heeft gedaan. Omdat het kind nog minderjarig is, dient deze aansprakelijkstelling weer door de ouder namens het kind te gebeuren. De algemene afgesloten aansprakelijkheidsverzekering dient deze schade dan te vergoeden: het is immers schade, waar een
ouder voor aansprakelijk is. Dit alles vergt enige hersengymnastiek, omdat veel ouders vanuit zichzelf niet aan deze oplossing denken.

Uit deze uitspraak blijkt dat de rechter daar, mits het goed wordt onderbouwd, ook in mee wil gaan. In deze casus ging om het overigens om zeer ernstig letsel bij een klein kind, hetgeen wellicht ook
meegespeeld kan hebben.

De casus kan in meerdere varianten worden opgebouwd. Denkbaar is de situatie van een klein kind dat achterop de fiets van de ouder zit. Als de ouder dan een ongeluk veroorzaakt (bijvoorbeeld nog
snel even door rood rijdt) en het kind raakt gewond, dat zou ook in die situatie de ouder namens het kind zichzelf aansprakelijk kunnen houden en de eigen aansprakelijkheidsverzekering kunnen
aanspreken om tot volledige schadevergoeding voor dit kind te komen.

Heeft u vragen over deze zaak? Of wilt u weten welke mogelijkheden u heeft? Neem contact op met de specialisten van Lefers Advocaten.

4.9. 1 Rechtbank Gelderland, 10 september 2018, VR 2019/85